با ماهرخی اگر نشستی، خوش باش

با ماهرخی اگر نشستی، خوش باش

تلاوت‌های ذهنی یک خود نسل سوخته‌بین
با ماهرخی اگر نشستی، خوش باش

با ماهرخی اگر نشستی، خوش باش

تلاوت‌های ذهنی یک خود نسل سوخته‌بین

عام لا اله الا الله

از ادامه‌ی سال 93 می‌ترسم.
از اول سال تا امروز، سه نماز لیلة‌الدفن خوانده‌ام.

سعدیا! بیا این‌و شعرش کن

• می‌خوام باهات قطع رابطه کنم.
•• خوبه، بزرگ شدی. تنهایی از خونه می‌ری بیرون..!

شهر گل و ناز

توفیق اجباری همراهی یک بیمار عزیز، سبب شد که دوباره محضر اردی‌بهشت شیراز را درک کنم.
مروای همه ساله باد.

بعد از خواندن بسوزان

خطر لو رفتن پایان داستان «به هادس خوش آمدید»

یک. اگر می‌خواهید از دهه‌ی شصت متنفر شوید، کتاب‌های «بلقیس سلیمانی» را بخوانید.

دو. از مردهای آویزان و بلاتکلیف و غیرقابل اتکایی که عاشق قهرمان‌های داستان‌های «بلقیس سلیمانی» می‌شوند خوشم نمی‌آید. در واقع از نویسنده بدم می‌آید که آن‌ها را این‌جوری خلق کرده است! خالق دنیایی که تنها مردان خوبش، پدرهای پیر هستند.

سه. یک فصل مانده به انتهای داستان «به هادس خوش آمدید» بس که از دست قهرمان زن قصه حرص خوردم که لحظه‌ای نفرین کردم زیر عمل ترمیم پرده‌ی بکارت، بمیرد! تا از دست زنجموره‌هایش خلاص شوم که دیگر کار به آن‌جا نکشید و با خودکشی از روی پل، هم خودش هم من را راحت کرد.

چهار. خانم بلقیس سلیمانی! بدون که بنده به دختران جوان خوشگل کدبانوی متشخص حساسم. چرا آخر داستان‌هات اون‌ها رو می‌کشی؟ ها؟ چرا با احساسات پاک ما بازی می‌کنی؟ ها؟ چرا؟!

فرمون

شمایل «ناصر ملک‌مطیعی» در سینمای فیلم‌فارسی، مردانه‌ترین قیافه‌ای‌ست که دیدم در آن سبیل نیست!


دندونت رو کرم می‌خوره

روی سکوی آشپزخانه نشسته و با پاهای آویزانش بازی‌بازی می‌کند. جای نیش پشه روی صورتش پیداست.
مویش را دور گوشش حلقه می‌کنم و می‌گویم: «اگه پشه نیشت زد، نخارونش.»
لکه قرمزی را روی دستش نشانم می‌دهد و با معصومیت کودکانه‌اش می‌گوید: «این جا هم پشه نشسته، پاهاش کثیف بوده!»

پیامک

از صبح تا حالا، گوشی دستمه.

اگه نمی‌خوای جواب بدی، بگو بذارم تو جیبم!

سلیقه‌ی منی

ترانه‌ی «از بس که نازی» را به خاطر کاور مضحکش دانلود کردم. مشاهده بفرمایید:


لابه‌لای مانکن‌خواننده‌ها و موسیخی‌ها و یقه‌بازها و زنجیرچرخ‌گردن‌ها و ابروقشنگ‌ها با چون‌این قیافه‌ای، اعتمادبه‌نفس می‌خواهد خوانندگی. و البته صدا.
تجربه‌ی من می‌گوید آن‌ها که قیافه ندارند، صدا دارند. و ترکیبش با انتخاب شعر و آهنگ زیبا، ترانه‌ی دل‌چسبی می‌شود.
شما هم گوش کنید تا به سلیقه‌ی من ایمان بیاورید.


دریافت ترانه‌ی «از بس که نازی» با صدای «مجید رضا»