با ماهرخی اگر نشستی، خوش باش

با ماهرخی اگر نشستی، خوش باش

تلاوت‌های ذهنی یک خود نسل سوخته‌بین
با ماهرخی اگر نشستی، خوش باش

با ماهرخی اگر نشستی، خوش باش

تلاوت‌های ذهنی یک خود نسل سوخته‌بین

سنگ کاغذ قیچی، آلیس فینی، سونیا سینگ، نشر کتاب مجازی


آرزوها مثل پیراهن‌های ویترین فروشگاه‌ها هستند؛ به نظر زیبا می‌رسند، ولی گاهی اندازه‌ات نیستند. بعضی بیش از حد کوچک‌ند و برخی بیش از حد بزرگ.
خوش‌بختانه مادرم به من خیاطی یاد داد و حالا آرزوهایم هم می‌توانند اندازه‌ام شوند‌؛ دقیقاً عین پیراهن‌ها.


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد