هفت

پردیس مگر در یقه‌ی باز پری‌هاست؟!

چند روزی است که این مصرع، ورد زبانم شده‌ است. با خود گفتم تا این احساس، منقضی نشده با دیگری در میان بگذارم. بالا تا پایین دفترچه تلفن گوشی را که گشتم، از میان 270 اسم، تنها یکی را پیدا کردم که شوق و ذوق شاعری داشت. برایش پیامک که کردم، جواب داد که: آره، مخصوصاً تو یقه‌ی بازِ ... و ...
زیرش اسم چند تا هنرپیشه خانم را نوشته بود.
تمامی شرایط وجوب ناسزا بر من ثابت شد. برداشتم چند لیچار نثار روح و فکر خرابش کردم و برایش فرستادم. این جاست که فحش دادن، روحِ آدمی را جلا می‌دهد.