در راسته‌ی نازفروشان که بتانند

از حالت صمیمانه‌اش دریافتم که اکنون، امکان راست‌گوییش بالاست.
پرسیدم: منتظر چی هستی؟ مگه بهش فکر نمی‌کردی؟
پس از مدتی سکوت، جواب داد: توی بازار پوشاک که می‌چرخی، خیلی از لباس‌های توی ویترین چشمت رو می‌گیره. می‌ایستی و نگاه می‌کنی. واسه بعضی‌هاش می‌ری داخل مغازه و پرو می‌کنی. بیشترش یا تنگه یا گشاده یا نمی‌پسندی و بهت نمی‌آد. از میون این همه فقط یکی‌اش رو انتخاب می‌کنی.
«اون» برای من یک ویترینی بود.